راهنمای خرید حافظهی SSD
SSD مناسب برای افزایش سرعت سیستم خود پیدا کنید
مقدمه
خرید یک SSD کاربردی بسیار اهمیت دارد. به عبارتی اگر شما برای سیستمی با پردازندهی قوی از یک حافظهی کم قدرت استفاده کنید با کاهش سرعت سیستم روبرو خواهید شد. یک پردازنده میتواند میلیاردها سیکل را در ثانیه انجام دهد، اما اغلب زمان زیادی منتظر میماند تا دادهها روی حافظهی داخلی ذخیره شود. در بین حافظههای داخلی، هارد دیسکها کندتر عمل میکنند. این حافظهها دارای بازویی هستند که روی صفحات چرخان هارددیسک حرکت میکند تا دادهای که کاربر دنبال آن میگردد را پیدا کند. بنابراین استفاده از یک درایو حالت جامد به شما پیشنهاد میشود.
به طور معمول SSDها سرعت بیشتری نسبت به هارددیسک دارند. اما در برخی از ویژگیها مانند فضای ذخیره سازی، هارددیسکها همچنان پیشرو هستند. برای مثال یک هارددیسک با ظرفیت 10 ترابایت مقرون به صرفهتر از یک اساسدی با ظرفیت 4 ترابایت میباشد.
تولید درایوهایی با سرعت بیشتر مانند p660 اینتل و Intel 665p میتواند آغازی برای پایان دادن به Serial ATA باشد. با این حال اخیراً سامسونگ محصول EVO 870 را وارد بازار کرد که نشان میدهد SATA همچنان روی کار است.
با عرضهی SSDهای PCIe 4.0 M.2 توسط شرکتهای Gigabyte ،Corsair ،Patriot و Samsung درایوهای NVMe PCIe 3.0 (زمانی سریعترین فضای ذخیرهسازی در سراسر جهان بودند) از رده خارج شدند. این درایوها به لطف دو برابر شدن پهنای باند گذرگاه PCIe، باعث افزایش چشمگیر سرعت شدند. برای استفاده از حداکثر سرعت این درایوها، به یک مادربرد X570 یا B550 از شرکت AMD و یا Z590 از شرکت اینتل (با پردازندههای جدیدRocket Lake-S اینتل سازگار است) نیاز دارید. شکی نیست که نسل بعدی درایوهای PCIe 4.0 مانند SN850 WD Black به طرز چشمگیری سریع هستند.
در این مقاله به راهنمای خرید حافظهی SSD میپردازیم و با جزییات این مدل از حافظهها آشنا میشویم.
چکیده
در این بخش چهار نکته وجود دارد که به طور خلاصه با هم بررسی میکنیم.
سیستم خود را بررسی کنید:
آیا مادربرد سیستم شما دارای اسلات M.2 میباشد؟ ممکن است که به جای درایو M.2 نیاز به یک درایو 2.5 اینچی داشته باشید.
به فکر خرید حافظه با ظرفیت 500 گیگابایت باشید تا حافظهای با ظرفیت یک ترابایت:
حتی فکر خریدن درایوی با ظرفیت کمتر از 250 گیگابایت را هم نکنید. حافظههایی با ظرفیت 500 گیگابایت هم از لحاظ هزینه و هم ابعاد میتواند گزینهی بهتری برای خرید باشد و نسبت به یک درایو با ظرفیت 1 ترابایت برای کاربر مقرون به صرفهتر است.
SATA ارزانتر اما کندتر است:
درایوهای SATA رایجتر هستند، معمولاً هزینهی کمتری دارند و میتوانند عملکرد خوبی برای برنامههای روزانه ارائه دهند. با این حال اگر رایانهی شما از درایوهایی با فناوری Optane یا NVMe/PCLe پشتیبانی میکند، بهتر است این فرم از درایوها را در اولویت خود قرار دهید.
هر SSD بهتر از هارددیسک است:
حتی بدترین SSDها حداقل سه برابر بیشتر از هارد دیسک سرعت دارند. پس بهتر است با توجه به حجم کاری خود، یک SSD با حداکثر کارایی انتخاب کنید. شما میتوانید در این زمینه مقالهی تفاوت هارد دیسک و SSD را مطالعه نمایید.
چه مقدار بودجه برای خرید در نظر گرفتید؟
فضای ذخیره سازی بیشتر درایوها بین 120 گیگابایت تا 2 ترابایت است. درایوهای 120 گیگابایتی ارزانتر هستند اما برای نگهداری نرم افزارهای متعدد، فضای زیادی ندارند و کندتر از همتاهای خود با ظرفیت بیشتر عمل میکنند. در حال حاضر تولید حافظههایی با ظرفیت کم توسط تولیدکنندگان کاهش یافته و در حال متوقف شدن است. تفاوت عملکرد دو درایو اس اس دی با ظرفیت 250 گیگابایت و 500 گیگابایت بسیار ناچیز است. میتوان گفت یک درایو با ظرفیت 500 گیگابایت بسیار مناسب و کاربردی برای اکثر کاربران است. البته درایوهای 1 ترابایتی هم میتواند انتخاب خوب و مقرون به صرفهای باشد.
تعداد کمی درایو با فضای ذخیره سازی بیشتر از 2 ترابایت در بازار موجود است که اغلب توسط شرکت سامسونگ تولید میشوند. اما معمولا هزینهی بالایی دارند و فقط برای کاربران حرفهای که به فضای زیاد و سرعت بالا نیاز دارند، مناسب میباشند.
کامپیوتر شما از چه نوع SSD پشتیبانی می کند؟
امروزه درایوهای حالت جامد فرم فاکتورهای متعددی دارند و در چندین اتصال سخت افزاری و نرم افزاری کار میکنند. نوع درایوی که میخواهید استفاده کنید، بستگی به دستگاه شما دارد. اگر سیستم شما یکی از بهترینها در گیمینگ است و یا میخواهید آن را با استفاده از یک مادربرد پیشرفتهتر ارتقا دهید، سیستم شما ممکن است بتواند اکثر یا حتی همهی انواع درایو ها را در خود جای دهد.
لپ تاپهای باریک، مدرن و تبدیل پذیر، اغلب از فرم فاکتور M.2 استفاده میکنند و فضایی برای درایوهای سنتی به فرم 2.5 اینچی وجود ندارند. در بسیاری از لپ تاپها، سازندگان حافظهی داخلی را به صورت مستقیم به مادربرد لحیم میکنند؛ بنابراین امکان ارتقای حافظه وجود ندارد. پس بهتر است قبل از خرید، مشخصات لپ تاپ را با توجه ویژگی مدنظرتان بررسی کنید.
شما به کدام فرم فاکتور نیاز دارید؟
SSD ها دارای سه فاکتور اصلی به همراه یک فاکتور غیر معمول هستند.
سریال 2.5 اینچی ATA (SATA):
این فرم فاکتور از رایج ترینها در بین اساسدیها میباشد که شبیه به هارددیسک است و از طریق رابط SATA به مادربرد متصل میشود. این رابطها بیش از یک دهه برای هارد دیسکهای چرخان استفاده شده است. اگر لپتاپ یا دسکتاپ شما دارای یک فضا برای هارد 2.5 اینچی و یک کانکتور SATA باشد، به راحتی میتوانید از درایو اس اس دی بهره مند شوید. البته اگر دسکتاپ دارای فضای هارد 3.5 اینچی باشد، ممکن است به یک براکت SSD برای نصب نیاز پیدا کنید.
اگر میخواهید اطلاعات بیشتری در خصوص هارددیسک و عملکرد آن داشته باشید، میتوانید مقالهی “راهنمای خرید هارد دیسک مناسب برای گیمینگ” را مطالعه نمایید.
کارت افزودنی SSD (AIC):
این درایوها پتانسیل داشتن سرعت بیشتر نسبت به سایر داریوها را دارند. زیرا به جای رابط SATA از رابط PCIe بهره میبرند. همچنین نسبت به اکثر فرمهای M.2 دسترسی بیشتری به خطوط PCIe دارند. درایوهای AIC به اسلاتهای روی مادربرد متصل میشوند. در واقع از این اسلاتها اغلب برای نصب بهترین کارتهای گرافیک یا کنترل کنندههای RAID استفاده میشوند. شما برای نصب این گروه از SSDها به یک اسلات PCIe x4 یا x16 نیاز دارید.
اگر دسکتاپ مدرن شما دارای فضا و یک اسلات یدکی باشد، میتوانید از سریعترین درایوهای AIC مانند Intel Optane 900p بهره ببرید. فضای اضافی این مدل از درایوها، امکان خنک سازی دستگاه را فراهم میکند. در نتیجه دادهها با سرعتی فوق العاده، گرمای کمی تولید میکنند.
اگر دسکتاپ شما جمع و جور باشد و از قبل روی آن یک کارت گرافیک نصب کرده باشید، امکان نصب درایو AIC وجود ندارد.
درایوهای M.2:
این درایوها به شکل یک RAM اما بسیار کوچکتر هستند و به استانداردی برای لپ تاپها تبدیل شدهاند. بسیاری از بردهای سطح بالا، دو یا چند اسلات M.2 دارند. بنابراین میتوانید از فناوری RAID نیز بهرهمند شوید.
اغلب درایوهای M.2 طولی برابر 80 میلی متر و عرض 22 میلی متر دارند. اما در این بین مدلهای کوتاهتر و بلندتر نیز پیدا میشود. شما میتوانید با استفاده از عدد چهار یا پنج رقمی نوشته شده در اسم درایوها، ابعادشان را تشخیص دهید. به این صورت که دو رقم اول نشان دهندهی عرض و بقیهی اعداد نشان دهندهی طول درایو است. متداول ترین اندازه در میان درایوها به صورت M.2 Type-2280 میباشد. معمولاً لپ تاپها میتوانند فقط با یک اندازهی معین از درایوها کار کنند. اما بسیاری از مادربردهای رومیزی دارای فضای بیشتری هستند که استفاده از درایوهای کوتاهتر یا بلندتر را امکان پذیر می سازد.
درایوهای M.2 با ظرفیت 2، 4 و حتی 8 ترابایت نیز موجود میباشد. اگر به دنبال یک فضای ذخیره سازی بالا هستید و قیمت برای شما اولویت نیست، درایو M.2 میتواند گزینهی مناسبی برای شما باشد.
SSDهای U.2:
در نگاه اول این قطعات 2.5 اینچی، شبیه هارد دیسکهای سنتی بر پایهی SATA به نظر میرسند. اما در واقع از کانکتور متفاوتی بهره بردهاند و دادهها را از طریق رابط PCIe ارسال میکنند. این فرم از SSDها، نسبت به هارد دیسک و SSDهای 2.5 اینچی ضخامت بیشتری دارد. درایوهای U.2 نسبت به درایوهای معمولی M.2 گرانتر هستند و فضای ذخیره سازی بیشتری نیز دارند. سرورهایی که فضای خالی زیادی برای نصب درایو دارند، میتوانند از این فرم فاکتور بهره ببرند. SSDهای U.2 یک فرم فاکتور غیر معمول در بین کاربران محسوب میشود.
درایو با رابط SATA بهتر است یا رابط PCIe؟
این بخش یکی از پیچیدهترین بخشها مقاله است. همانطور که گفتیم SSDهای 2.5 اینچی بر روی رابط SATA اجرا میشوند. در صورتی که SSDهای جدید از رابط پرسرعت PCIe بهره میبرند(برای قطعاتی همچون کارت گرافیک نیز کاربرد دارد) و عملکرد بالاتر و بهتری را ارائه میدهند.
درایوهای M.2 میتوانند از طریق SATA و PCI Express کار کنند و حتی سریعترین آنها از فناوری NVMe نیز پشتیبانی میکنند. نکتهی مهم این است که یک درایو M.2 میتواند قابل اجرا روی SATA و PCIe بدون پشتیبانی از NVMe باشد و یا حتی با پشتیبانی از قابلیت NVMe فقط روی PCIe اجرا شود. در حال حاضر اکثر SSDهای رده بالا به فرم M.2 قابلیت پشتیبانی از NVMe را دارا میباشند.
اگر از سیستم خود برای کارهای روزانه مثل وب گردی، برنامههای آفیس و یا حتی بازی استفاده میکنید، سرعت SSDهایی با پشتیبانی از NVMe تفاوت چندانی با مدلهای SATA ندارند. اما اگر کارهای روزانهی شما شامل فعالیتهای سنگینتری مانند انتقال فایلهای بزرگ، ویرایش فیلم و عکس در سطح حرفهای، رمزگذاری، فشرده سازی میشود، بهتر است از اس اس دی های فرم NVMe استفاده کنید. این اس اس دیها تا 5 برابر پهنای باند بیشتری در اختیار کاربر قرار میدهند که عملکرد برنامههای سنگین را افزایش مییابد. درایو PCIe 4.0 NVMe پهنای باند دو برابر بیشتر از ظرفیت گفته شده (10 برابر بیشتر) برای کاربر فراهم میکند.
برخی از درایوهای NVMe نسبت به درایوهای SATA هزینهی خرید کمتری دارند. بنابراین اگر دستگاه شما از NVMe پشتیبانی میکند، بهتر است این درایو را در گزینههای انتخابی خود قرار دهید؛ حتی اگر نیازی به سرعت اضافی ندارید.
حافظهی SSD با چه فضای ذخیره سازی مورد نیاز شماست؟
فضای ذخیره سازی 128 گیگابایت:
از خرید حافظهای با چنین فضایی صرفه نظر کنید! این درایوهای کم ظرفیت به دلیل تعداد کم ماژولها، عملکرد کُندتری دارند. همچنین بعد از نصب چند بازی و برنامه روی آن، فضایتان تمام میشود و دیگر به دردتان نمیخورد.
فضای ذخیره سازی 250 گیگابایت:
این درایوها نسبت به مدلهای مشابه اما با ظرفیت بیشتر، ارزانتر هستند. اما باز هم نمیتوان گفت گزینهی مناسبی برای خرید هستند. به خصوص وقتی که میخواهید از این حافظه در برای اجرای سیستم عامل، بازیهای رایانهای و ذخیره فایلهای چند رسانهای حجیم استفاده کنید. اگر بودجهی بیشتری برای خرید در نظر دارید، میتوانید یک درایو با فضای 500 گیگابایتی را انتخاب کنید.
فضای ذخیره سازی 500 گیگابایت:
این درایوها فضای ذخیره سازی کاملا مناسبی را در اختیار کاربر قرار میدهند. اگرچه درایوهای 1 ترابایتی هم میتوانند جذاب و کاربردی شما باشند.
فضای ذخیره سازی 1 ترابایت:
اگر اهل تولید محتوای چند رسانهای هستید و یا انواع بازیهای مختلف را در سیستم خود نگه میدارید، حافظهای با فضای 1 ترابایتی حجم کافی برای اجرای سیستم عامل و ذخیرهی برنامههای اولیه در اختیار شما قرار میدهد. همچنین برای نرم افزارها و فایلهای آینده هم فضای کافی برای ذخیره دارید.
فضای ذخیره سازی 2 ترابایت:
اگر با فایلهای رسانهای بزرگ و حرفهای سرکار دارید و یا میخواهید مجموعهای از گیمها را بدون نیاز به نصب در دسترس داشته باشید، این حجم از فضای ذخیره سازی میتواند برای شما مناسب باشد.
فضای ذخیره سازی 4 ترابایت:
اگر به این حجم از فضا برای ذخیرهی دادهها نیاز دارید، به سراغش بروید. یک اس اس دی 4 ترابایتی بسیار گران است و مدلهای کمی از آن در بازار پیدا میشود. اگر به فضای ذخیره سازی بالایی نیاز دارید، بهتر است تا زمانی که تنوع درایوهای 4 ترابایتی در بازار کم است و هزینهی خرید بالایی دارند، به سراغشان نروید و دو SSD کوچکتر انتخاب کنید.
مصرف انرژی درایوهای SSD چگونه است؟
اگر جزو کاربران دسکتاپ هستید، احتمالا مصرف انرژی برای شما اهمیتی ندارد. اما اگر از مصرف کنندگان لپ تاپ و تبلتهای قابل تبدیل هستید، راندمان درایو نسبت به سرعت اهمیت بیشتری دارد. به خصوص در زمانی که میخواهید باتری دستگاه قابلیت استفاده در کل روز را داشته باشد.
یک درایو با عملکرد بهینه نسبت به یک درایو به فرم NVME که سرعت و قدرت بیشتری دارد، به میزان قابل توجهی در مصرف انرژی بهینه عمل میکند. همچنین یک درایو با ظرفیت بالا نسبت به همان مدل درایو با ظرفیت کمتر، مصرف انرژی بالایی دارد، زیرا از بستههای NAND بیشتری برای ذخیرهی دادهها در درایوهای بزرگ استفاده شده است.
SSD شما چه کنترلری باید داشته باشد؟
برای اکثر کاربران همین مقدار کافی است که بدانند کنترلر همانند یک پردازنده برای درایو میباشد. خواندن/نوشتن دادهها را مسیریابی میکند و سایر وظایف کلیدی و نگهداری درایو را انجام میدهد. کنترلر انواع مختلفی نیز دارد.
کدام نوع از حافظههای ذخیره سازی (فلش NAND) نیاز دارید؟
هنگام استفادهی عمومی از دسکتاپ و یا رایانههای شخصی، بررسی نوع فضای ذخیره سازی اهمیت زیادی ندارد. چرا که اکثر گزینههای موجود در بازار پاسخگوی نیاز شما میباشد. اما اگر میخواهید دربارهی حافظههای فلش داخل درایو خود بیشتر بدانید، در بخش زیر انواع مختلفی از آنها را به شما معرفی میکنیم.
سلول تک سطحی (SLC)
فلش مموری به عنوان اولین فرم ذخیره سازی حافظههای فلش چندین سال مورد استفاده در بین کاربران بوده است. از آنجا که فقط یک بیت داده در هر سلول ذخیره میشود، بسیار سریع و باداوم است. اما میزان دادهای که میتواند ذخیره کند، محدود بوده و هزینه ی خرید بالایی نیز دارد. در نهایت با توجه به کم بودن فضای ذخیره سازی و بالا بودن هزینهی خریداری، نوع جدیدی از فلشها به نام MLC جایگزین این گروه شدند.
سلول چند لایه (MLC)
این گروه از SSDها، پس از SLC در بازار عرضه شدند. علیرغم سرعت پایینی که دارند، به دلیل توانایی بیشتر در ذخیرهسازی دادهها و هزینهی خرید پایین، سالهای زیادی جزو انتخاب کاربران بوده است. بسیاری از این درایوها برای رفع پایین بودن سرعت، مقدار کمی کش SLC دارند که به عنوان بافر نوشتن عمل نموده و سبب افزایش سرعت میگردد.
سلول سه سطحی (TLC)
فلشهای TLC کندتر از MLC عمل میکنند. این گروه دارای دادههای متراکمتری هستند که در نتیجه درایوهای جادارتر و مقرون به صرفهتری به حساب میآیند. بیشتر درایوهای TLC به جز برخی از مدلهای ارزان قیمت، از نوعی فناوری ذخیره سازی استفاده میکند. چرا که به تنهایی و بدون بافر، سرعتی به اندازهی یک هارد دیسک دارند. این موضوع برای کاربرانی که میخواهند سیستم عامل و نرم افزار روی سیستم خود اجرا کنند، مشکلی ایجاد نمیکند. سالها TLC فناوری انتخابی برای درایوهای اصلی و اقتصادی بود تا اینکه QLC جایگزین آن شد.
سلول چهار سطحی (QLC)
این فناوری تبدیل به استانداردی در بین درایوهای حالت جامد شده است. سلول QLC همانطور که از نامش پیداست، با داشتن سطوح متعدد، فضای ذخیره سازی بیشتر و قیمت پایینتری را در اختیار کاربر قرار میدهد. البته این را هم باید در نظر بگیرید زمانی که حافظهی کش در حال پر شدن است، نرخ استقامت و سرعت نوشتن کاهش مییابد.
استقامت SSDها چگونه است؟
این بخش جز قسمتهایی است که برای همهی کابران ضروری و مهم نمیباشد و میتوانید از آن عبور کنید. تمام حافظههای فلش طول عمر محدودی دارند. در واقع پس از اینکه هر سلول ذخیره سازی به تعداد معینی بار نوشته شود، نگه داری از دادهها متوقف میشود. استقامت درایو برحسب TBW (ترابایت کل نووشته شده) و یا DWPD (نوشتن درایو در روز) نوشته میشود.
اکثر درایوها از فناوری over provisioning بهره بردهاند که بخشی از ظرفیت درایو را به عنوان نوعی پشتیبان کم میکنند. با گذشت زمان سلولها از بین میروند و درایو با استفاده از این فناوری، دادههای شما را از سلولهای فرسوده به سلولهای جدید منتقل میکند. (به جز SSDهایی که دائماً در حال نوشتن در سرور هستند (24 ساعت هفته)). در نهایت طول عمر درایو تا حد زیادی افزایش مییابد. همهی درایوهای امروزی دارای استقامت کافی برای عملکردی بین 3 تا 5 سال هستند.
اگر قصد دارید برای مدت زمان طولانی از درایو خود استفاده کنید و یا بیشتر از یک کاربر معمولی روی درایو اطلاعات ذخیره نمایید، بهتر است از خرید درایوهای QLC صرفه نظر کرده و یک مدل با استقامت متوسط رو به بالا و یا گارانتی طولانیتر انتخاب کنید.
آیا به درایو با فناوری 3D Flash و لایههای بیشتر نیاز دارید؟
فلش در اس اس دیها در یک لایه یا سطح مرتب میشود. اما با ورود 850 pro سامسونگ، سازندگان شروع به ساخت درایوهای جدید و چیدین سلولهای ذخیره سازی در لایههای روی هم کردند. کمپانی سامسونگ این فناوری را V-NAND (NAND عمودی) و شرکت توشیبا/کیوکسیا آن را BiCS FLASH نامید. البته در بین بیشتر تولیدکنندگان به نام 3D NAND شناخته میشود. در طول این سالها سازندگان درایو، لایههای بیشتری را روی هم قرار دادند که در نهایت منجر به تراکم بیشتر، جادار بودن و کم هزینهتر بودن آنها شده است.
در حال حاضر بسیاری از درایوها از NANDهای 96 لایه یا 128 لایه استفاده میکنند و همچنان سعی بر این دارند که تعداد لایههای بیشتری روی هم تولید کنند. زمانی که قیمت درایو را ببینید، احتمالا متوجه خواهید شد که از فناوری NAND سه بعدی بهرهمند است. در واقع درایوهای مبتنی بر فناوری سه بعدی، نسبت به درایوهای قبلی با همان ظرفیت، هزینهی کمتری دارند. زیرا ساخت آنها کم هزینهتر است و تراشههای حافظهی کمتری برای ذخیره سازی نیاز دارند.
فناوری 3D XPoint/Optane چیست؟
3D XPoint از تولیدات مشترک دو شرکت Intel و Micron (سازندهی SSDهای Crusial) میباشد. در واقع یک فناوری ذخیره سازی است که میتواند بسیار سریعتر از هر اس اس دی مبتنی بر فلش عمل کرده و در عین حال استقامت بالاتر برای ذخیره سازی طولانیتر داشته باشد.
شرکت Micron قصد دارد فناوری 3D Xpoint را توسعه دهد و در نهایت به بازار عرضه کند. در حال حاضر این فناوری با عنوان Optane توسط شرکت اینتل به بازار عرضه شده است. حافظهی اپتان در کنار هارد دیسک و یا SSD کندتر، به عنوان یک حافظهی کش استفاده میشود البته اپتانهای Optane 900p و Optane 905p جزو درایوهای مستقل هستند. همچنین Intel 800p قابلیت استفاده به عنوان یک حافظهی پنهان یا یک درایو مستقل را دارد. اگرچه این درایو به خاطر ظرفیت محدودی که دارد، به عنوان حافظهی نهان بهتر عمل میکند.
درایوهای اپتان مزیتهای فراوانی دارند. عملکرد این حافظهها مانند SSD بسیار سریع است و در عین حال مانند هارددیسک از فضای ذخیره سازی بالایی برخورد هستند. در نتیجه برای کاربرانی که به دنبال سرعت بالا و فضای ذخیره سازی بیشتری هستند، میتواند گزینهی مناسبی باشد.
شرکت اینتل اعلام کرده است که قصد دارد تولید درایوهای اپتان را متوقف کند. به نظر میرسد این فناوری به پایان کار خود رسیده است. البته تا قبل از این که شرکت میکرون فناوری Xpoint را به بازار عرضه کند!
شاید فناوری Z-NAND سامسونگ بتواند جای اپتان را بگیرد.
جمع بندی
اکنون شما با تمام جزئیات مهم انواع SSDها آشنا شدهاید و میتوانید یک انتخاب آگاهانه در خرید این حافظهها انجام دهید. به یاد داشته باشید که درایوهای رده بالا، اگرچه سرعت بیشتری را در اختیار کاربر قرار میدهند، اما در اغلب کارهای معمولی این سرعت احساس نمیشود و کارایی همانند درایوهای ارزانتر دارند.
بنابراین، بهتر است یک درایو مقرون به صرفه را انتخاب کنید که ظرفیت مورد نیاز شما را با قیمتی مناسب در اختیارتان قرار دهد. اگر اهل انجام فعالیتهای سنگین هستید، نیاز به یک درایو قدرتمند دارید. زمانی که SSD را به جای یک هارد دیسک چرخان قدیمی جایگزین میکنیم، سیستم با کارایی بالاتری عمل میکند که هر کاربری متوجه این تفاوت خواهد شد.