بی انصافی نیست، اگر بگوییم که اکثریت قریب به اتفاق DLC ها (محتویات اضافه) بهتر از بازی قبلی و اصلی نیستند، زیرا بسته های الحاقی تمایل به ارائه گسترش کوچک تری از عنوان اصلی دارند و به نوعی بازی اصلی را با توجه به اصلیت موجود گسترش میدهند. DLC مانند The Last of Us’ Left Behind که درخور اسم و رسم ناتی داگ است. اما به هیچ وجه قصد سبقت از تجربه بازی اصلی را ندارد.
اما هر چند وقت یکبار، یک بسته الحاقی از راه می رسد که واقعاً ارزش تجربه ای فراتر از بازی اصلی را ارایه میدهد. چه به این دلیل که بازی اصلی یک شکست تمام عیار بوده یا DLC مورد نظر یک شاهکار روایی است. از پایان های غیرمنتظره تا بازی‌هایی که اساساً ناتمام به نظر می‌رسند، تا گسترش دهنده هایی که کل بازی را در روندی کاملاً جدید ارائه می‌کنند.
تجربه این سری DLCها ضروری و در عین حال تجربه ای بهتر از بازی اصلی را ارائه میدهند.
Awakened – Dead Space 3 .10
پس از دو نسخه فوق‌العاده، Dead Space3 عرضه شد که به هیچ عنوان نمی‌توانست تجربه ای در حد بازی اصلی ارائه دهد، و تعادل ماهرانه ای که سری از اکشن و سبک ترس خاص خود ایجاد کرده بود را تعلیق و به طور کامل از بین برد. مطمئناً این دنباله به خودی خود اثری قابل احترام بود. اما به وضوح تحت تأثیر خواسته های سران EA قرار گرفته بود. در نتیجه شایسته اسمی که یدک میکشید، نبود.
پس از یک سال از عرضه بازی اصلی، DLC Awakened منتشر شد. که عملاً به عنوان یک پایان 90 دقیقه‌ای برای داستان اصلی عمل کرد و سرنوشت قهرمان داستان آیزاک کلارک را مشخص کرد و در عین حال زمینه را برای ماجراجویی‌های آینده فراهم کرد. متاسفانه با توجه به تعطیلی استدیو سازنده و عملکرد مالی بازی اصلی، ساخته دنباله این بازی بعید به نظر میرسد. حتی با وجود پایان ناامیدکننده و مدت زمان کوتاه، Awakened یک بازگشت فوق‌العاده و متمرکز به وحشت واقعی دو بازی اول Dead Space است.
اگر Dead Space 3 یک تعهد شرکتی است که Visceral باید برای راضی کردن EA آن را انجام میداد، Awakened به وضوح همان بازی‌ای است که آن‌ها می‌خواستند آن را تولید و عرضه کنند.
9. Octo Expansion – Splatoon 2
اشتباه نکنید، Splatoon2 یک بازی سرگرم کننده و خوش ساخت است، به خصوص در بخش چند نفره، اما بسته الحاقی Octo Expansion تقریبا یک سال بعد از بازی اصلی منتشر شد و در بسیاری از این موارد حتی از بازی اصلی نیز پیشی گرفت.
همانطور که بازی اصلی بر پایه بخش چندنفره لذت بخش است، کمپین تک نفره مانند اولین Splatoon مدت زمان کمی را شامل میشود. مطمئناً این مورد ایراد نیست، اما با توجه به وسعت بازی شاید مدت زمان بخش تک نفره جای کار بیشتری داشت. با این حال، Octo Expansion شبیه به همان چیزی است که کمپین Splatoon2 باید میبود، یک بخش تک نفره متنوع و به طرز چشمگیری چالش برانگیز که به طور مداوم سبک بازی را در مقایسه با بازی اصلی تغییر می دهد.
مطمئناً می‌توانید به نینتندو خرده بگیرید و آن‌ها را متهم کنید که اساساً کمپین بازی اصلی را بی رمق میکند تا بعداً این کمپین اصافی را به طرفداران بفروشند، اما حداقل به نظر میرسد که داستان فوق‌العاده خلاقانه این گسترش دهنده کاملاً ارزش قیمت درخواستی سازنده را دارد.
8. The Frozen Wilds – Horizon Zero Dawn
Horizon Zero Dawn یک بازی بود، که تا حد زیادی با ساخت جهانی جدید و نبردهای قابل توجه عرضه شد. حتی اگر سطح روایی بازی کمتر از چیزی که میبایست بود و Aloy به پتانسیل کامل خود به عنوان یک قهرمان نمی رسید.
اما انتشار تک DLC بازی، The Frozen Wilds، هم از نظر سرعت گیمپلی و روایت و هم از نظر محیط برفی و سرد The Cut، یک ماجراجویی جذاب تر را خلق کرد.به جزمحیط های جدید و فوق‌العاده، بلافاصله مشخص میشود که The Frozen Wilds در مجموع تجربه‌ای جذاب‌تر است. حتی نحوه حرکت Aloy روان‌تر به نظر میرسد و حالت گرافیکی چهره ها که در بازی اصلی مورد انتقاد گرفته بود با حالت های باور پذیرتر جایگزین شده است.
این بسته در همان سالی که بازی اصلی وارد بازار شد،انتشار یافت و 12ساعت محتوای داستانی جدید را ارائه داد. این مورد نشان میدهد که Guerrilla Games در طول ساخت این DLC، هر کاری انجام داده تا موفقیت و ارتقا سطح کیفی انجام بگیرد.
The Frozen Wilds با داستان اصلی ساده‌تر و کوتاه تر اما مکمل، جستجوهای جانبی و شخصیت‌پردازی بهتر، فقدان نبردهای آزاردهنده‌ی انسانی، و فراوانی ماشین‌ها و سلاح‌های جدید، DLC است که بازی اصلی قبلی از عرضه رسمی باید میبود.
7. Far Harbor – Fallout 4
نمیتوان گفت بازی Fallout 4 بازی بدی است. اما ساده شدن مکانیک های RPG در مقایسه با نسخه قبلی خود باعث شد که بسیاری احساس نارضایتی نسبت به بازی اصلی داشته باشند.سومین DLC از شش DLC بازی، از نطر پلیرها بهترین بسته الحاقی و دقیقا همین چیزی است که سری Fallout را از سایر بازی های نقش آفرینی، متمایز میکند.
از محیط‌های جزیره‌ای بسیار زیبا و گسترده‌اش گرفته تا شخصیت‌های رنگارنگ و مجموعه‌ای از ماموریت‌ها که خلاقانه‌تر و سرگرم‌کننده‌تر از خط اصلی بازی Fallout 4 هستند، این DLC موردی است که احساس Fallout طور بیشتری نسبت به بازی پایه دارد. واضح است که بتسدا به انتقادات مربوط به عرضه Fallout4 گوش داد و تلاش کرد تا کمپین 10 ساعته Far Harbor را طوری پیش ببرد که همه طرفدارن از بازی اصلی انتظار داشتند. انتخاب‌های روایی اینباراین حس را القا میکند که در اینجا وزن و اهمیت دارند، و اگرچه بتسدا تا حدودی گستاخانه قیمت سیزن پس بازی را افزایش داد تا بتواند بزرگی این DLC را مشخص کند، اما محصول نهایی ارزش هزینه کردن را داشت.
6. Revelations – Castlevania: Lords Of Shadow 2
هیچ شکی وجود ندارد که بازی Castlevania: Lords of Shadow 2 یک شکست تمام عیاربود. دنباله ای که یک عقب گرد بزرگ نسبت به نسخه قبلی خود بود. بازی تبدیل به اکشنی ساده و کسل کننده شده، که شخصیت پردازی تاثیر چندانی بر روند بازی ندارد.
از طرفی طراحی محیط‌ها بی‌نظیر هستند اما همچنان و گیمپلی مخفی کاری به شدت خام است. در واقع این فقط مبارزات اصلی بازی هستند که تا حدودی مدت زمان لازم برای اتمام بازی را قابل تحمل میکند. اما همچنان بازی به نحوی عمل میکند که میراث سری را نادیده میگیرد. اما حداقل DLC Revelations به عنوان یک تجربه خوشایند به نحوی عمل میکند که تا حدودی میتواند تجربه تلخ بازی اصلی را از بین ببرد .
داستان این DlC، پیش‌درآمدی مربوط با به پسر دراکولای داستان سری، Alucard است. درحالی که بخش‌های مخفی کاری خام بازی اصلی را ارتقا و در مبارزات پخته تر و چالش‌برانگیزتر عمل میکند. اگر Lords of Shadow2 ناامیدکننده بود، Revelations گسترش دهنده ای بود که سعی کرد در طول مدت 3 ساعته خود تجربه ای جذاب از دراکولای سری ارائه دهد.
5. Bloodline – Watch Dogs: Legion
Watch Dogs: Legion یکی از بی‌نظیرترین نسخه‌های AAA در سال‌های اخیر است. یک بازی با دورنمایی جذاب که به خود را به وسعت یک اقیانوس معرفی اما به عمق یک گودال نشان داد.
داستان این بست، پیش درآمدی برای Legion که حول محور شخصیت اصلی Aiden Pearce، Watch Dogs و شخصیت فرعی Watch Dogs2 می چرخد. مدت زمان Bloodline تقریبا نصف کمپین بازی اصلی است. اما همین موضوع، گواهی بر الزام اختصار و انتشار یک بازی با یک قهرمان واقعی و ملموس است.
آیدن پیرس هیچگاه به عنوان قهرمان در بازی های ویدیویی مطرح نشد. با این وحود ویژگی های داستانی حول محور این شخصیت، تمامی چیزی بود که کلیت داستان بازی اصلی به آن نیاز داشت. پویایی بین آیدن و رنچ بسیار سرگرم کننده است، و سرگرمی در اینجا واقعاً کلمه ای کلیدی است. Legion علیرغم ایده های نوآورانه اش یک گلیچ عجیب و غریب بود.Bloodline یک ماشین با سرعت مناسب در مسیری سرگرم کننده، که وارد زمین مسابقه، کار خود را انجام و به نتیجه مطلوبی رسید.
4. War Of The Chosen – XCOM 2
تعداد کمی از پلیرها بازی XCOM2 را کوچک میشمارند. استدیو سازنده بازی، Firaxis، با انتشار War of the Chosen این DLC، محتویات اضافه ی بی‌نظیری را ارائه داد. همانقدر که بازی اصلی XCOM2 فوق العاده است، War of the Chosen با تغییرات جامعی که در ساختار، داستان و گیم پلی بازی ایجاد میکند، بازی را یک پله ارتقا میدهد. در عین حال شخصیت های قهرمان و ضد قهرمان جدید را به بازی اضافه می کند.
اگر از بازیکن ازقدیمی XCOM2 هستید که از بازی اصلی خسته شده اید، زمانی که War Of Chosen را شروع کنید، احتمالاً نتوانید دست از بازی کردن بردارید. علاوه بر تاکید داشتن بر مکانیک های بازی اصلی، این DLC شبیه به بازی XCOM2 است. محتویات اضافه ای که در عین شباهت، گیمپلی و روایت بازی را به زیبایی بازسازی میکند.
The Kaito Files – Lost Judgment .3
بازی Lost Judgment در نوع خود یک بازی بسیار سرگرم کننده است. البته بازی ای که هم در داستان سرایی و هم به خصوص در بازی کمی فضای اصلی دوری میکند.
یک سال بعد از انتشار بازی اصلی، The Kaito Files DLC منتشر شد. یک کمپین کوچک شش ساعته مستقل که در آن بازیکنان کنترل شریک یاگامی Kaito را در دست دارندکه با قدرت روایی این DLC، احتمالاً باید بازی مستقل خودش را رهبری کند.
در حالی که برخی، این DLC را بابت فقدان ماموریت های جانبی نقد می کنند، اما واقعیت این DLC چیز دیگری است. این DLC به شدت ساده انگاری و بیشتر انرژی خود را بر روی آزادسازی جذابیت های داستانی Kaito میگذارد. حتی با این وجود سرسخت‌ترین طرفداران سری Yakuza مطمئناً قبول می‌کنند، که داستان‌سرایی پرمعنا و مملوس سری میتواند پس از مدتی خسته‌کننده شود.
همچنین، این DLC یکی از بهترین و به یاد ماندنی‌ترین باس‌فایت‌های فینال را در کل مجموعه را به نمایش میگذارد. در حالی که به طور کلی بازی ساده تر ولی جذاب تر است.
2. Hivebusters – Gears 5
Gears5 یکی دیگر از شروع های بسیار خوب در فرنچایز بو محبوب ایکس باکس بود. هرچند که با افتخارات نسخه های قبلی این سری فاصله داشت،اما به‌طورکلی در دسته بازی‌های درجه یک قرار میگیرد. اما در نهایت نتوانست داستانی درخور اسم سری را ارائه دهد.
درنتیجه یک سال بعد، DLC The Coalition Hivebusters توسط سازنده اصلی، The Coalition، منتشر شد. این کمپین سه ساعته، تمام بخش های اضافی را حذف، و با تمرکز بر روی سرعت گیمپلی و سه شحصیت اصلی بازی، خود را از بازی اصلی جدا میکند. برای کسانی که از تغییرات Gears 5 در فرمول اصلی سری، ناراضی بودند، Hivebusters، معجونی از ویژگی های اصلی سری است.
1. Mask Of The Betrayer – Neverwinter Nights 2
Neverwinter Nights 2 به طور کالی مورد استقبال و تحسین منتقدان قرار گرفت. اما واکنش طرفداران نسبت به محتویات، داستان بازی،طول بیش از حد، سبک هنری، دوربین، انیمیشن‌ها و رابط کاربری متفاوت بود.
به طورکلی، Mask of the Betrayer در مقایسه با بازی اصلی، اثری بهبود یافته است. اما به طور اجتناب ناپذیری برخی از مسائل و مشکلات فنی مشابه با نسخه اصلی خود را به ارث برده است. این نسخه در زمینه داستان سرایی بی شک نسبت به بازی اصلی برتری دارد و به ندرت به داستان بازی اصلی ربط پیدا میکند.
مهم ترین نکته در مورد این DLC، لازم نیست ابتدا بازی اصلی را انجام دهید، تا بفهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است. بنابراین اگر تمایلی بر تجربه ماجراجویی سطح پایین و طولانی‌تر را ندارید، مستقیما این بسته الحاقی را تجربه کنید.
نظرشما چیست؟ آیا DLC های بهتری عرضه شده اند که ارزش بالاتری از بازی اصلی را دارا باشند؟
منبع: وبسایت whatculture